Kinderen betrekken bij afscheid

Kinderen rouwen op hun eigen manier. Het ene kind laat het verdriet duidelijk zien terwijl een ander stilletjes wordt of juist heel druk. Momenten van verdriet kunnen ze vaak makkelijk afwisselen met uitbundig spelen en lachen.
Open en eerlijke communicatie hoort hierbij. Eerlijk zijn over wat er is gebeurd en open zijn over eigen emoties. Kinderen voelen zich dan serieus genomen, zullen zich minder snel alleen voelen en een nare betekenis geven aan iets wat ze zien of voelen en wellicht niet goed begrijpen.

Vaak is het overlijden van een grootouder een eerste kennismaking met de dood voor een kind. Door een kind bij het afscheid te betrekken wordt dit op natuurlijke wijze een eerste kennismaking met de dood en alle rituelen daaromheen. En dat is belangrijk, want op een dag zullen ook mensen die nog dichter bij hen staan sterven. De dood is niet iets waar je graag over nadenkt, maar het is te wezenlijk om niet te delen met kinderen.

Kinderen actief betrekken bij een uitvaart helpt in de rouwverwerking. Samen kunnen we bedenken wat hij of zij zou willen doen. Een tekening maken, kaars versieren, de kistdeksel versieren, kaarsen aansteken, bloemetjes in de kist leggen, een muziekstuk uitkiezen, een gedichtje voorlezen, of misschien briefjes schrijven om in de kist te stoppen. Uit eigen ervaring weet ik dat kinderen graag betrokken worden.